Napisany przez admin : 7 grudnia 2024

Ostatnie dane Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego rzucają cień na historyczną Warmię, która przez wieki była bastionem katolicyzmu. Diecezja warmińska – obszar znany z kultu maryjnego i licznych sanktuariów – dziś znajduje się na końcu statystyk związanych z religijnością w Polsce. Co się zmieniło?

Wymowny spadek powołań i chrztów

Liczba alumnów w diecezji warmińskiej w 2023 roku wyniosła zaledwie 9. Dla porównania – w 2018 roku było ich 25. Chrzty? Spadek z 6 667 w 2019 do 4 245 w 2023. To już nie tylko niż demograficzny, ale też odwrót od tradycyjnych sakramentów.

Frekwencja w kościołach: zaledwie co piąty wierny

Tylko 20,72% mieszkańców Warmii uczestniczy w niedzielnych mszach, a 10,36% przystępuje do komunii. To jedne z najniższych wyników w kraju. „Święta Warmia” ustępuje nawet innym diecezjom regionu, takim jak elbląska czy ełcka.

Religia w szkołach – czas na zmiany?

Odsetek uczniów uczęszczających na lekcje religii w diecezji warmińskiej wynosi 71,9%, podczas gdy średnia krajowa to 78,6%. To wyraźny sygnał, że młode pokolenie coraz bardziej dystansuje się od nauk Kościoła.

Kryzys małżeństw kościelnych

W 2019 roku w diecezji warmińskiej zawarto 1 984 małżeństwa. W 2023 było ich już tylko 1 055. Coraz więcej par wybiera śluby cywilne lub rezygnuje z instytucjonalizacji związku w ogóle.

Czy Kościół stracił kontakt z rzeczywistością?

Dane jasno pokazują, że instytucja, która przez wieki kształtowała krajobraz kulturowy Warmii, nie potrafi odnaleźć się we współczesnym świecie. Hierarchowie ignorują kryzys zaufania i rozłam wartości między młodszymi a starszymi pokoleniami.

Zamiast odpowiedzi na palące pytania o rolę Kościoła w dzisiejszym społeczeństwie, widzimy stagnację i obronę skostniałych struktur. Czy przyszłość Warmii, a może całej Polski, jest ateistyczna? Wygląda na to, że czas hierarchicznego monopolu na moralność dobiega końca.

Czy laicyzacja jest nieunikniona?

źródło: Wyborcza.pl

Kategoria: ateizm

Napisany przez admin : 6 grudnia 2024

Czytając artykuł Sławomira Sowińskiego, można odnieść wrażenie, że bez Kościoła Polska nie jest w stanie pełnić funkcji przewodniczącego Rady Unii Europejskiej. Autor z uporem forsuje tezę, że Kościół katolicki, jako rzekomy strażnik „duchowego kapitału”, powinien odegrać kluczową rolę w polskiej prezydencji. Ale czy to rzeczywiście konieczne?

Kilka refleksji:

Polska prezydencja – czas na nowoczesność, a nie średniowiecze.

Czy naprawdę chcemy, aby symbol współczesnej, demokratycznej Polski w Unii Europejskiej był ściśle powiązany z instytucją skompromitowaną licznymi skandalami, kryzysem wiarygodności i malejącym autorytetem? Artykuł sugeruje, że Kościół to integralny element europejskiego dziedzictwa – ale czy pamiętamy, że to ta sama instytucja przez wieki opóźniała rozwój nauki, praw człowieka i demokracji?

Religia a państwo – czas na rozdział.

Unijne traktaty wspominają o dialogu z Kościołami, ale nie oznacza to, że Polska musi promować katolicyzm jako część swojej prezydencji. Europa to przestrzeń świecka, różnorodna światopoglądowo. Łączenie państwa z religią tylko pogłębia podziały i osłabia neutralność rządu wobec obywateli o różnych przekonaniach.

Kościół jako partner?

Autor twierdzi, że Kościół katolicki ma prawo i obowiązek uczestniczyć w debacie o przyszłości Europy. Jednak zapomina wspomnieć, że ta instytucja przez lata skupiała się bardziej na obronie swoich przywilejów i wpływów niż na realnym rozwiązywaniu problemów społecznych. Czy Kościół wspiera równość, prawa kobiet, osób LGBT+ czy świecką edukację? Raczej nie.
Wartości chrześcijańskie czy uniwersalne?

Czy musimy opierać patriotyzm i społeczną odpowiedzialność na katolickich korzeniach? Autor ignoruje fakt, że większość Polaków – nawet tych identyfikujących się jako katolicy – coraz bardziej dystansuje się od Kościoła. Nie potrzebujemy religii, by być odpowiedzialnymi obywatelami i dumnymi Europejczykami.

Podsumowanie:

Polska ma szansę pokazać Europie, że jest nowoczesnym, świeckim państwem, które stawia na dialog, naukę i równość – a nie na teologię i instytucjonalne religijne wpływy. Czas zerwać z myśleniem, że Polska = Kościół. Unia Europejska to przestrzeń dla wszystkich obywateli, nie tylko dla tych wierzących w jedną religię.

Prezydencja bez Kościoła! Polska przyszłości to Polska świecka!

Czy zgadzacie się, że rozdział Kościoła od państwa powinien być priorytetem w XXI wieku?

źródło: Rzeczpospolita.pl

Kategoria: antyklerykalizm

Napisany przez admin : 6 grudnia 2024

Kolejne urodziny Radia Maryja i TV Trwam to wydarzenie, które bardziej przypomina polityczny spektakl niż duchowe święto. Tłumy prawicowych polityków, występy medialnych gwiazd obozu władzy, a wszystko to pod płaszczykiem „wdzięczności” dla „dzieła” o. Tadeusza Rydzyka. Ale czy rzeczywiście mamy tu do czynienia z „podwójnym cudem”? Czy raczej z podwójnymi standardami?

Polityka w kościele

Czy urodziny rozgłośni katolickiej to odpowiednie miejsce na promocję polityków? Rok temu Antoni Macierewicz śpiewał na scenie, w tym roku być może zobaczymy Karola Nawrockiego, którego media o. Rydzyka aktywnie promują. Kościół od dawna mówi o rozdziale religii od polityki, ale Toruń stał się symbolem ich ścisłego związku. Czy to naprawdę miejsce na agitację?

Koszty i rabaty

Wynajem hali Arena Toruń za 60 tysięcy złotych, choć – jak stały klient – o. Rydzyk może liczyć na rabat. A co z kosztami, które ponoszą podatnicy? Organizacja ruchu, utrudnienia, a nawet wsparcie miejskich służb – wszystko to opłacane z publicznych pieniędzy. Czy naprawdę wszyscy mieszkańcy Torunia chcą finansować ten „jubileusz”?

Religia czy biznes?

Msza święta, modlitwa, kiełbasa i grochówka – to wszystko może sprawiać wrażenie duchowego wydarzenia. Ale czy religia powinna być narzędziem budowania medialnego imperium i politycznych wpływów? Czy „Mała Armia Janosika” naprawdę jest symbolem wiary, czy tylko kolejną atrakcją w programie dobrze przemyślanej kampanii marketingowej?

Podwójne standardy

Ciekawi nas, dlaczego media katolickie tak łatwo ignorują naukę swojego własnego Kościoła o skromności i oddzieleniu spraw świeckich od duchowych. Czy naprawdę potrzeba hucznej imprezy, politycznych gości i wystawnych uroczystości, by głosić wiarę? Może czas przemyśleć, czy to rzeczywiście Chrystus jest na pierwszym miejscu w tych działaniach.

Wasze zdanie? Czy takie wydarzenia wzmacniają wiarę, czy raczej podkopują zaufanie do Kościoła?

źródło: Wyborcza.pl

Kategoria: antyklerykalizm

Napisany przez admin : 5 grudnia 2024

Adam Michnik od dekad stoi na stanowisku, że Kościół katolicki w Polsce pełni kluczową rolę moralną i społeczną. Jego przekonanie, jakoby bez katolicyzmu naród byłby pozbawiony dostępu do wartości, jest dla wielu niepojęte – zwłaszcza w kontekście narastającego kryzysu Kościoła.

Czy moralność wymaga religii?

Przykłady świeckich społeczeństw Europy pokazują, że zanik religijności nie prowadzi do upadku moralności. Systemy prawne, adekwatne regulacje i wychowanie w duchu obywatelskim potrafią skutecznie zastąpić funkcje, które Kościół przypisuje sam sobie. Współczesne społeczeństwo opiera swoje funkcjonowanie na sprawnym systemie prawnym, a nie na autorytecie instytucji religijnych.

Kościół w kryzysie

Zorganizowana przestępczość seksualna, finansowe afery i systemowe tuszowanie skandali przez hierarchów doprowadziły do masowego odpływu wiernych. Wydaje się, że instytucja, która miała być moralnym drogowskazem, sama stała się symbolem hipokryzji i destrukcji. A jednak Michnik pozostaje wierny swojemu przekonaniu – trwa przy nadziei na odrodzenie Kościoła.

Czy nadzieja jest ślepa?

Pytanie, czy nie jest to świadome ignorowanie rzeczywistości, pozostaje otwarte. Nadzieja wbrew faktom może być heroizmem, ale może być także zamykaniem oczu na niewygodną prawdę. Dla ateistów i antyklerykałów jest to przykład niepotrzebnego idealizmu – wiary w instytucję, która nie spełnia swojej rzekomej misji.

Alternatywa bez Kościoła

Świat pokazuje, że etyka i wartości mogą funkcjonować niezależnie od religii. Praworządność, równość i solidarność nie potrzebują instytucjonalnych dogmatów. Kościół, zamiast być strażnikiem moralności, coraz częściej staje się przeszkodą w budowaniu społeczeństwa opartego na racjonalnym, świeckim fundamencie.

Wnioski dla ateistów i antyklerykałów

Michnik może trwać w swojej nadziei, ale rzeczywistość wskazuje, że społeczeństwo obywatelskie nie potrzebuje Kościoła, by rozwijać wartościowe postawy. Historia dowodzi, że moralność i prawo mogą rozwijać się w sposób świecki – bez udziału instytucji, która coraz częściej okazuje się reliktem przeszłości. To my, jako świadome jednostki, budujemy lepszy świat – nie instytucje, które zawodzą.

źródło: Wyborcza.pl

Kategoria: ateizm

Napisany przez admin : 4 grudnia 2024

Czy Kościół w Polsce w ogóle pamięta jeszcze, czym jest jego misja? Po raz kolejny obserwujemy skandaliczne zaangażowanie duchownych w politykę – tym razem w komitecie poparcia Karola Nawrockiego, kandydata wspieranego przez PiS. Wśród osób wspierających jego kandydaturę znalazło się aż sześciu księży, w tym ks. prof. Paweł Bortkiewicz, bliski współpracownik Tadeusza Rydzyka, znany z obrażania opozycji i popierania ideologii partii rządzącej.

Kościół katolicki oficjalnie deklaruje neutralność wobec polityki, a jednak w praktyce jego duchowni otwarcie wspierają jedną stronę sceny politycznej. Nawet Watykan interweniował w przeszłości, gdy biskupi wchodzili w skład komitetów honorowych wydarzeń politycznych PiS. Tym razem, jak widać, żadnej reakcji ze strony nuncjusza apostolskiego brak.

Dlaczego to jest problem?

1. Podział społeczeństwa: Zaangażowanie Kościoła w politykę pogłębia istniejące podziały. Wierni o innych poglądach politycznych są marginalizowani i tracą zaufanie do instytucji, która ma być dla wszystkich.

2. Utrata wiarygodności: Kościół jako instytucja duchowa powinien być ponad polityką. Jego angażowanie się w wybory sprawia, że coraz więcej ludzi odwraca się od niego, widząc w nim raczej polityczny niż duchowy autorytet.

3. Zdrada zasad: Kard. Grzegorz Ryś i inni hierarchowie sami przyznają, że ambona nie powinna służyć do uprawiania polityki. A jednak księża w komitetach wyborczych robią dokładnie to, czego Kościół oficjalnie zabrania.

Ks. Bortkiewicz i inni duchowni, którzy popierają kandydaturę Nawrockiego, nie tylko przekraczają granice, ale wręcz łamią zasady, które sami powinni chronić. Jak widać, słowa kardynała Rysia o „ascezie księży” w sferze polityki pozostały jedynie pustym frazesem.

Do tego dochodzi jeszcze milczenie Watykanu. Czy nuncjusz apostolski zamierza cokolwiek zrobić? Czy polski Kościół ma już zielone światło na pełne wtopienie się w polityczne struktury jednej partii?

Wniosek?

To kolejny dowód na to, że Kościół katolicki w Polsce nie potrafi pozostać instytucją duchową. Jest czas, abyśmy jasno powiedzieli: dość politycznego uwikłania Kościoła! Religia powinna być sprawą prywatną, a nie narzędziem do wspierania jednej partii. Budujmy społeczeństwo świeckie, wolne od wpływów religijnych na politykę i państwo.

źródło: Wyborcza.pl

Kategoria: antyklerykalizm

Napisany przez admin : 3 grudnia 2024

Kiedy Wojciech Cejrowski zabiera głos na tematy religijne, trudno nie poczuć, że obcuje się z czymś między spektaklem a dogmatycznym wykładem. Jego styl? Połączenie ewangelizacji z kabaretowym zacięciem – tylko że żarty są na poziomie, który nawet księża na katechezie by odrzucili.

Cejrowski twierdzi, że żyje zgodnie z naukami Kościoła – oczywiście tego, który sam interpretuje, bo jak na katolika przystało, doskonale wie, co myślał Jezus (pewnie w sandałach Cejrowskiego). A jednocześnie nie przeszkadza mu publiczne obrażanie ludzi, promowanie podziałów i dziwaczne teorie, które nawet Watykan uznałby za trochę za dużo.

Czyżby był to nowoczesny święty na miarę naszych czasów? Święty Wojciech Odcinkowy – patron niezrozumiałej logiki i hiperboli! Ale chwila, bo chyba jego religijność to raczej teatr dla publiki, a nie prawdziwa duchowość. Może po prostu wybrał wiarę jako narzędzie marketingowe? W końcu religia zawsze dobrze się sprzedaje – zwłaszcza w pakiecie z paszportem w dłoni.

Niech każdy wierzy w co chce, ale Cejrowski mógłby w końcu uwierzyć w coś naprawdę wartościowego – na przykład w wartość ciszy.

Kategoria: ateizm

Napisany przez admin : 3 grudnia 2024

W 1884 roku młoda Maria Skłodowska, pełna talentu i otwartości, niemal rozpoczęła pracę jako nauczycielka w jednej z najlepszych szkół dla dziewcząt na ziemiach polskich pod zaborami. Jednak jej światopogląd – odważny ateizm – sprawił, że nie została zatrudniona.

To symboliczny przykład, jak dogmatyczne podejście do wartości i wiary potrafiło zamykać drzwi przed wyjątkowymi jednostkami, nawet tymi, które później zdobywały międzynarodowe uznanie. Historia ta ukazuje, że instytucje religijne nie zawsze stały po stronie rozwoju i tolerancji, a często reprodukowały systemy wykluczenia.

Czy dogmaty wiary powinny wpływać na życiowe szanse ludzi? Suchedniów mógł być częścią naukowej drogi Skłodowskiej-Curie, ale zamiast tego stał się miejscem, gdzie światopogląd wygrał nad talentem. To wciąż aktualna lekcja na temat ograniczeń narzucanych przez religijną nietolerancję.

źródło: Wyborcza.pl

Kategoria: ateizm

Napisany przez admin : 3 grudnia 2024

Kościół Katolicki kolejny raz sięga po publiczne pieniądze – tym razem 25 milionów złotych odszkodowania. Kwota, która mogłaby posłużyć na szkoły, szpitale czy pomoc społeczną, ma trafić do parafii w Ostrzeszowie. Na co zostanie wydana? Proboszcz ks. Leszek Szkopek nie zdradza szczegółów.

Wiernym mówi się o transparentności i pomocy ubogim, ale rzeczywistość często pokazuje co innego – luksusy duchownych i kolejne inwestycje Kościoła. Czy ta instytucja, która od lat korzysta z przywilejów i nieopodatkowanych dochodów, naprawdę potrzebuje naszych pieniędzy?

Wzywamy do debaty nad rolą Kościoła w życiu publicznym i jego uprzywilejowaną pozycją. Dość finansowania z kieszeni obywateli!

źródło: Wyborcza.pl

Kategoria: antyklerykalizm

Napisany przez admin : 3 grudnia 2024

Marszałek województwa kujawsko-pomorskiego, Piotr Całbecki, po raz kolejny podkreśla swoją bliskość z Kościołem. Tym razem gościł kardynała Grzegorza Rysia w Urzędzie Marszałkowskim, by rozmawiać o nagrodzie Fides et Ratio, mającej wyróżniać „wybitnych badaczy łączących wiarę i wiedzę”. Czy to realny dialog, czy raczej paradoks? Nauka opiera się na dowodach i sceptycyzmie, wiara – na dogmatach.

Patronem nagrody jest Kopernik, którego odkrycia były niegdyś zwalczane przez Kościół. Czy Kujawsko-Pomorskie stawia na rozwój, czy raczej staje się duchowym zapleczem religijnej narracji?

źródło: Wyborcza.pl

Kategoria: ateizm

Napisany przez admin : 3 grudnia 2024

W średniowieczu każda postać i detal w kościele musiały coś symbolizować – nawet buty. Wyobraźcie sobie figurę świętej z butami przewieszonymi przez rękę. Dlaczego? Bo chodziła boso, a więc buty w dłoni miały pokazać, jak bardzo się umartwiała. Bo przecież nic tak nie wzrusza, jak obuwie w roli akcesorium pokuty.

Średniowieczni artyści uwielbiali dramatyzm. Rzeźbili figury o pełnych cierpienia minach, nadawali im teatralne pozy i przedstawiali sceny niczym z telenoweli: ucieczki, sądy, kaźnie. Z każdej strony złocenia, anioły, symbole, żeby nikt nie miał wątpliwości, że tu wszystko ma znaczenie – nawet trzy okna w wieży, bo Trójca Święta.

A wierni? Ci mieli na to patrzeć, przeżywać i – oczywiście – wyciągać wnioski. Wszystko zaprojektowane tak, by wzbudzać emocje i nie dawać chwili wytchnienia. Nawet skromność musiała mieć swój teatralny wymiar – stąd buty na ręce. Przesłanie? „Popatrzcie, jak bardzo się umartwiam!”.

Trudno się dziwić, że średniowieczny PR Kościoła działał przez wieki. Takie symbole zapadają w pamięć, ale dzisiaj patrzymy na to z innej perspektywy. Czy to jeszcze sztuka, czy już groteska? Może to właśnie dowód na to, jak ważna była władza nad wyobraźnią wiernych – bo przecież wystarczyło kilka odpowiednio ustawionych rzeźb, by historia przetrwała stulecia.

źródło: Wyborcza.pl

Kategoria: antyklerykalizm