Poddany Kościoła katolickiego

Ponieważ człowiek przez polanie go wodą (chrzest) został włączony do Kościoła i nabył w nim przez niego nadprzyrodzoną osobowość podlega podstawowym szczególnym obowiązkom nadprzyrodzonej natury, zarówno pochodzącym od Boga, jak i od Kościoła. W związku z nimi brak jakichkolwiek przesłanek, które bu ochrzczonych z nich zwalniały. Jeśli chodzi o podstawowe szczególne obowiązki chrześcijan pochodzące od Boga, ochrzczony podlega im nieodwołalnie. Powodem podległości jest niezbywalny charakter nadprzyrodzonej osobowości w Kościele z powodu nieodwołalności chrztu.
W istocie, zgodnie z kanonem 87 (CIC 1917) człowiek staje się osobą wraz ze wszelkimi obowiązkami chrześcijanina bez wyjątku; to samo stanowi kodeksu kościołów wschodnich (kanon 16, par. 2). Natomiast kanon 12 CIC (1917, kanon 11 w CIC 1983) ustanawia wyraźna zasadę, a sensu contrario, podległości wszystkich ochrzczonych prawom kościelnym. Wyróżnić należy przede wszystkim kanon 8 Soboru Trydenckiego, sesja siódma: „Ktokolwiek by powiedział, że ochrzczeni są zwolnieni ze wszystkich zasad Świętego Kościoła Rzymskiego, spisanych bądź przekazywanych przez tradycję, tak, że nie muszą ich przestrzegać, chyba, że postanowili im podlegać z własnej woli: niech będzie przeklęty.” Podstawowe obowiązki chrześcijan związane z ustanowioną przez chrzest osobowością. W związku z tym wszyscy ochrzczeni nawet w przypadku apostazji, herezji, oddzielenia się od Kościoła, wstąpienia do sekty ateistycznej nadal podlegają prawom kościelnym. Ochrzczony nieodwołalnie podlega Kościołowi jako subditus Ecclesiae. W związku z tym chrzest tworzy z człowieka jako takiego osobę wraz ze wszystkimi obowiązkami jako osoba pleno iure.1

Obecnie – po zmianach dokonanych przez papieża Benedykta XVI – katolikiem jest się od momentu chrztu do momentu śmierci, niezależnie od tego, czy się utraciło wiarę i czy zachowuje się związek z Kościołem bądź nie. Powrócono więc do doktryny wyrażającej się w starożytnej paremii „kto raz staje się katolikiem zostaje nim na zawsze.”

Ks. prof. Dariusz Walencik: w świetle prawa aktualnego stanu prawnego, nie jest możliwe wystąpienie z Kościoła katolickiego.

Z Kościoła, do którego włączeni zostaliśmy przez chrzest, nie można się wypisać: ks. prof. Ryszard Sztychmiler.

Kościół nie jest organizacją do której można wstąpić a po pewnym czasie się wypisać. Jeśli ktoś składa oświadczenie woli, w którym deklaruje, że nic go nie łączy z Kościołem, ciągle jednak pozostanie członkiem Kościoła, choć „martwym.” Chrzest i inne sakramenty są ważne do końca życia. (bp. Tadeusz Pieronek)

Ks. dr hab. Piotr Majer: Odstępca nie przestaje być katolikiem. Wynika to z dogmatycznego pryncypium nieutracalności łaski chrztu – kto raz został wszczepiony w Chrystusa, jest złączony z Nim na zawsze i nie zmieni tego żaden formalnie dokonany akt, ta zasada nigdy nie przestała w Kościele obowiązywać. (ks. dr hab. Piotr Majer, Rada Prawna KEP, autor „Kodeks Prawa Kanonicznego”. Komentarz, depesza Katolickiej Agencji Informatycznej, 13 stycznia 2012 r.)

Poddaństwo jest to system zniewolenia łamiący prawa człowieka.
Niewolnictwo oznacza realizowanie niektórych lub wszystkich uprawnień z prawem własności. Niewolnictwo jest największą formą poniżenia i pohańbienia człowieka. Wolność człowieka na tym polega, że decyduje on sam o swojej przynależności! Wolność to brak przymusu, sytuacja w której człowiek może dokonywać wyborów wszystkich dostępnych opcji!

Przypisy:
1Katolicka Agencja Informacyjna ISSN 1426-11413. Data wydania: 11 stycznia 2012 rok, Redaktor naczelny: Marcin Przeciszowski

Autor: Zbigniew